خاطرات یاسین
خاطرات یاسین

خاطرات یاسین


وارث:حجت‌الاسلام محمدعلی جاودان از اساتید برجسته اخلاق هستند که در طی دوران زندگی و تحصیل حوزویشان از محضر اساتید برجسته‌ای از جمله آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، آیت‌الله خوانساری، آیت‌الله حق‌شناس و علامه عسکری بهره‌مند شده اند.

ما در یک خوابی هستیم که حرف را نمی شنویم

در آیه 51 سوره مبارکه یس می فرماید: «وَنـُفِخَ فی الصّور فإِذا هُمْ مِن الأجْداثِ إلى رَبّهمْ یَنسِلونَ» در صور دمیده می شود. ناگاه می بینی، همه از قبرها بیرون آمدند و «إلى رَبّهمْ یَنسِلونَ». ینسلون یعنی یسرعون، یعنی به سرعت به سوی ربّشان می روند. از قبر بیرون می آیند و به سرعت به سوی ربّشان می روند.
در آیه بعد می فرماید: «قالوا یَا وَیلنا مَنْ بَعَثنا مِنْ مَرْقدِنا هذا مَا وَعَدَ الرَّحْمنُ وَصَدَقَ المُرْسَلونَ» می گویند وای بر ما. چه کسی ما را از این قبرها بیرون آورد؟ قاعدتا در جوابشان گفته می شود: «هذا مَا وَعَدَ الرَّحْمنُ» این همان وعده ای است که خداوند به شما داده بود. همه تان در قیامت وعده داشتید، الان به آن وعده رسیده اید.
ما در یک خوابی هستیم که حرف را نمی شنویم. آن کسی که شنید هم در خواب است. در آیه 54 سوره مبارکه یس می فرماید: «فالیَوْمَ لا تــُظلمُ نفسٌ شیْئاً» امروز هیچ کس، به هیچ وجه، حتی یک سر سوزن مورد ظلم قرار نمی گیرد. چرا؟ در ادامه می فرماید: «وَلا تـُجْزَوْنَ إِلا مَا کـُنتمْ تعْمَلونَ»؛ زیرا به هرکس آنچه کرده است می دهند. نه کم می کنند نه زیاد. وای از آنچه که ما کرده‌ایم.


خدا را آنطور که بایست نشناختند

پس دو حادثه بسیار مهم قیامت این است: 1. همه به نزد خدا می‌روند. 2. هرکس آنچه کرده است جزا می بیند. در آیه 91 سوره مبارکه انعام می‌فرماید: «وَمَا قدَرُوا اللهَ حَقّ قدْرهِ » خدا را آنطور که بایست نشناختند. در آیه 67 سوره مبارکه زمر می فرماید:« ... وَالأرْضُ جَمِیعًا قبْضَتهُ یَوْمَ القیامَةِ» در روز قیامت زمین به تمامی در قبضه قدرت الهی است.
قیامت چیست؟ روزی است که این مطلب که همه قدرت ها دست خداست، آشکار می شود. عرض کردیم در این دنیا هم همینطور است، همیشه همینطور بوده است. همیشه همه قدرت ها در اختیار خداست. پس چرا گفتند در قیامت؟ زیرا این مطلب در قیامت ظهور می کند. پس اولین حادثه این است که در روز قیامت قدرت الهی ظهور می کند. این که به نزد خدا می روند، به این معناست. قدرت الهی ظهور می کند.


شما اگر خودت زندگی را تحصیل کرده باشی دیگر نمی میری

زمانی که در صور دمیده می شود همه موجودات، هر موجود ذی شعوری که در آسمان ها است، مانند فرشتگان آسمانی و هر موجود ذی شعور که در زمین است، بیهوش می شوند. مگر کسانی که خدا می خواهد. حتی زمانی که قیامت برپا شد هم قیامت برای آنها برپا نمی‌شود. ببینید که انسان چقدر می تواند بزرگ باشد.
آخر آنها چه کار کرده اند که نمی میرند؟ اگر انسان اینجا زنده شد، دیگر نمی میرد. این زندگی که ما داریم، زندگی ای است که از بدو تولد داشته ایم. خودمان این زندگی را کسب نکرده ایم. شما اگر خودت زندگی را تحصیل کرده باشی دیگر نمی میری. برای تحصیل زندگی چه کار کنیم؟ کسانی که اینطور هستند، هیچگاه مضطرب نمی شوند. هیچگاه حواسشان پرت نمی شود.


در تمام کارهای خوبی که شما می کنید، در حال تحصیل عقل هستید

در آیه 70 سوره مبارکه زمر می فرماید: «وَ وُفــّیـَتْ کــُلّ نفس مَا عَمِلتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفعَلونَ» قرآن این اصطلاح «وُفــّیـَتْ» را مکرر برای جزای اعمال به کار برده است. می گویند در قدیم دیوانی به نام دیوان استیفاء بوده است. عمل انسان را به طور کامل، به انسان تحویل می دهند طوری که حتی یک سر سوزن از عمل از دست نرفته است. این حادثه دوم است که بسیار مهم است.
در آیه 30 سوره مبارکه آل عمران می فرماید: «توَدّ لوْ أنّ بَیْنهَا وَ بَیْنهُ أَمَدًا بَعیدًا» مدام آرزو می کند و دعا می کند که ای کاش این کارهایی که من کرده بودم از من فاصله می گرفت. الان هم ما گاهی آرزو می کنیم که ای کاش نکرده بودم. خودم کرده ام، هیچ کاری نمی توان کرد. اگر یک ذره عقل به کار برده بودم این کار را نمی کردم. اگر حواسم پرت نبود...
در تمام کارهای خوبی که شما می‌کنید، در حال تحصیل عقل هستید. بعد هم بهشت را به بهای عقل به انسان می دهند. در آیه 179 سوره مبارکه اعراف می فرماید: «وَلقدْ ذرَأنا لِجَهَنَّمَ کثیراً مِنَ الجنِّ وَالإنس لهُمْ قـُلوبٌ لا یَفقهُونَ بهَا وَ لهُمْ أعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بهَا أُولئِکَ کالأنْعَام بَلْ هُمْ أضَلّ أُولَئِکَ هُمُ الغافِلونَ» ما اینها را برای جهنم ساخته ایم، چرا؟ زیرا بی عقلند. آدم بی‌عقل ساخته شده برای جهنم. دوستان ما می گویند بهای بهشت عشق است، قرآن می گوید عقل. در قرآن یک بار هم نگفته عشق.
مرحوم آقای بهجت(رض) در زمان های قدیم با مرحوم آقای میلانی ملاقات کرده بودند. ایشان فرموده بود که آقای بهجت به ایشان عرض کرده بودند، اینکه می گویند وضو نور است، من نور وضو را دیده ام. دیدم یعنی چه؟ بعد فرمودند بعد از اینکه این مطلب را گفتم از من گرفته شد. نه اینکه نورش گرفته شد. نورش هست ولی دیگر نمی دیدند.

پای منبر/ نکته عجیب آیت الله بهجت درباره نماز اول وقت


 

سؤال: اینکه حضرت آقای قاضی می فرمودند هرکس نماز اول وقت بخواند به مقام می رسد، آیا مرادشان نماز با حضور قلب است یا خیر؟

آیت‌الله بهجت: نه! اگر نماز با حضور قلب منظورشان بود، آن‌وقت سؤال می‌کردند چگونه باید خواند این نماز را، به چه سببی بخواند نمازکامل را! این که چیزی به دست نداد که! وقتی چیزی به دست می‌آید که مطلق نماز، مطلق نماز را کسی مقید باشد در اول وقت به نماز عالی می‌رسد؛ می‌رسد خودش، تکویناً شیئاً و شیئاً روز به روز می‌رود بالاتر.

سفارش آیت الله بهجت درباره زیارت عاشورا

آیت الله بهجت در پاسخ به سوالی ضمن تصریح به جایگاه زیارت عاشورا به حکایتی از حالت کشفی که برای یکی از بزرگان در اثر زیارت عاشورا ایجاد شده است اشاره کرده اند.

توصیه آیت الله بهجت به زیارت عاشورا
از آیت الله بهجت پرسیدند: داستان ها و قضایایى از کسانى که پیوسته زیارت عاشورا مى خواندند و به این صورت، متوسل مى شدند، گردآورى و چاپ شده است. نظر حضرت عالى در این باره چیست؟

ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است که حضرت صادق (علیه السلام) به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت کن. به درستى که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین مى کنم: ۱. زیارتش قبول شود. ۲. سعى و کوشش وى مشکور باشد ۳. حاجات او هرچه باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد.

اى صفوان! این زیارت را با این ضمان، از پدرم یافتم و پدرم از پدرش...تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حضرت امیر نیز از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) و رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) از جبرئیل و او هم از خداى متعال نقل می کند و هرکدام این زیارت را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده که: هرکس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وى را بپذیرم و خواسته اش هر چه باشد، برآورده سازم.
و از سند او استفاده مى شود که زیارت عاشورا از احادیث قدسى است و همین مطالب، سبب شده است که علماى بزرگ ما و استادان ما - با آن همه مشغولیت هاى علمى و مراجعاتى که داشتند - به خواندن آن مقید بودند تا جایى که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانى، از خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض ‍ روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند.

تقید شیخ صدرا بادکوبه ای به زیارت عاشورا
شیخ صدرا بادکوبه اى با تبحرش در علوم عقلى و نقلى، آنچنان مقید به زیارت عاشورا بود که به هیچ عنوان، آن را ترک نکرد و کسى باورش ‍ نمى آمد که ایشان، این چنین پاى بند به عبادات و زیارت عاشورا باشد.
یکى از بزرگان هم نقل مى کردند روزى به قبرستان وادى السلام رفتم، در مقام حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) دیدم پیرمردى نورانى، مشغول زیارت عاشورا است و از حالات او معلوم شد که زائر است. نزدیک او رفتم ؛ حالت کشف براى من نمودار شد و حرم امام حسین (علیه السلام) و زائران آن حضرت را که مشغول رفت و آمد و زیارت بودند، مشاهده کردم! (شرح زیارت عاشوراء و داستان هاى شگفت آن: ۳۳-۳۶.)

سبب آستان بوسی اهل بیت (ع) از سوی شیخ انصاری
مسلمانان در شان اهل بیت (علیه السلام) در غایت اختلاف اند، چنان که در مورد قرآن نیز چنین هستند. برخى آن قدر ضعیف هستند که در بوسیدن ضریح آن ها شک و اعتراض دارند.
آقایى ظاهرا به مرحوم شیخ انصارى که حرم یا ضریح را بوسید، اعتراض ‍ کرد که آقا شما هم؟! برعکس مرحوم دربندى به ایشان گفت: آقا کار شما براى مردم حجت است، وقتى به حرم مى روى، ضریح حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) را ببوس. شیخ در جواب فرمود: عتبه درب را مى بوسم که گرد و خاک پاى زوار است! در یکى از زیارت حضرت سید الشهداء (علیه السلام) آمده است:
ثم قبل الضریح من اءربع جوانبه. بحار الانوار ۹۸: ۳۳۶؛ اقبال الاعمال: ۷۱۲.
منبع: آینه حقیقت امام حسین علیه السلام در کلام آیت الله بهجت - رحمتى