درباره من
سلام دوستان عزیز.اصل این وبلاگ درباره خاطرات تک پسر گلم اقا یاسینه.ولی در کنارش از مطالب با ارزش دیگه که حداقل خوندنش یه کم من و شما را به فکر بیندازه هم استفاده می کنم.لطفا هر گونه نظر ،پیشنهاد یا انتقادبه مطالب را در قسمت نظرات برام بذارین تا انشاءالله روز به روز بتونم مفیدتر در خدمتتون باشم.اگر هم مطلب مفیدی داشتین در قسمت نظرات با اسم خودتون بذارین تا به عنوان یکی از مطالب وب با اسم خودتون استفاده کنم
یا علی
ادامه...
چهل اصل مهم در برقراری رابطه انسانی با کودکان
2) لازمه کار با کودک « خودشناسی » و « خودآگاهی »و شناختن احساسات و افکار و انتظارهای خود نسبت به کودک است : « خود را بشناس »
3) لازمه کار با کودک خسته نشدن است،
اگر میخواهید از کارتان خسته
نشوید ،باید عاشق کارتان باشید. 
4) لازمه کار با کودک دانا بودن به احوال کودک است.اگر میخواهید در کار با کودک « توانا » شوید، با مطالعه کتاب های تعلیم و تربیت کودک و روان شناسی کودک « دانا » شوید.
5) لازمه کار با کودک داشتن صداقت و صمیمیت است. «خودت باش» و نیز هماهنگی بین آنچه واقعاْ هستید (اصل صداقت)
6) لازمه کار با کودک داشتن ثبات عاطفی استو حالی به حالی نبودن!!(اصل ثبات عاطفی)
7) لازمه کار با کودک شناخت و درک کودک است، همان طور که هست( اصل پذیرش).زمانی کودکی پرسید :«آیا بزرگترها همه چیز را درباره کودکان میدانند؟»
8) هر کودکی را با دیگری مقایسه نکنید، بلکه با خودش مقایسه کنید و بدانید که به طور مطلق هیچ کودکی شبیه کودک دیگر نیست(توجه کردن به اصل فردیت و یا تفاوت ها و شباهتهای فردی).
9) در کار با کودک سعی نکنید نظریات خود را تحمیل کنید . اجازه دهید حالا که او میخواهد بازی کند یا کتابی برای خواندن انتخاب کند ، خود اسباب بازی و کتابش را انتخاب کند(اصل خود تصمیم گیری)
10) سعی کنید با ایجاد فضای اطمینان بخش و اعتمادآفرین ، رازدار و محرم اسرار کودک باشید.(اصل رازداری)
11) در کار کردن با کودکان سعی کنید مساوات و عدالت را رعایت کنید.چنانچه کودکی زیبا آفریده شده است و یا امتیاز دیگری برخوردار است ، اجازه ندهید این گونه امور احساساتتان را تحت تاثیر قرار دهد و تبعیض قائل شوید و به او توجه بیش از حد معمول ، ابراز دارید (اصل مهار احساسات)
12) هیچگاه به کودک نگویید : « حالا تو دیگر بچه نیستی !! » چون که او « بزرگ هم نیست!!» و بدین ترتیب با گفتن این جمله
در او ایجاد اضطراب می کنید.به جای همه این حرف ها بهتر است دلیل انجام دادن یا انجام ندادن را برایش توضیح دهید.
13) اگر کودکی کار نادرستی انجام داد، دلیل نادرستی آن کار را برایش توضیح دهید، نه بگویید: « دوستت ندارم » زیرا با این گفته در او ایجاد ناامنی و اضطراب می کنید.
14) در کار با کودکان، بهتر است اسامی کوچک آنها را به حافظه تان بسپارید و آن ها را با اسم کوچک، صدا کنید ( در مهدهای کودک).
15) د رتماس بین خود و کودک سعی کنید فضایی ایجاد نمایید که کودک بتواند آزادانه احساسات خود را بازگو کند.
16) هر فرصتی که دست دهد با کودک صحبت کنید و با او ارتباط عاطفی و کلامی برقرار کرده و تلاش کنید با فرهنگ لغات کودک آشنا شوید. کودکان سنین پایین را به خودتان بچسبانید یا بغل کنید تا گرمای بدن شما را حس کنند.
17) نسب به نیازها، خواستها، علاقه مندیها و مسایل و مشکلات کودک حساس باشید و اقدام مناسب به عمل آورید. برای مثال، راستی کتابی را که دنبالش بودی، پیدا کردی؟ راستی عروسکت را پیدا کردی؟
18) برای کاهش اضطراب و حفظ ثبات عاطفی در میان کودکان، بین والدین، مربیان و کلیه کسانی که با کودک سر و کار دارند بایستی هماهنگی وجود داشته باشد( اصل هماهنگی میان کلیه عاملان تربیتی).
19) در کار با کودک از تعصب و پیش داوری بپرهیزید و از « برچسب زدن » به کودکان خودداری کنید.
20) بهترین روش ایجاد، تقویت و تکرار رفتار مطلوب و مورد نظر، تشویق و مورد توجه قرار دادن آن رفتار است.
21) از تنبیه بدنی، سرزنش و خجالت دادن کودک جداٌ و قویاٌ خودداری کنید.
22) به پرسشهای کودکان در صورتی که پاسخ آنها را میدانید، با صداقت و سادگی و کوتاه جواب دهید و در صورتی که نمیدانید با شهامت بگویید:«نمیدانم» و بکوشید پاسخ درست را جویا شوید.
23) با هر کودکی مطابق « روحیه او باید رفتار کرد »، پس سعی کنید « روحیه » کودک را بشناسید.
24) کودک را حتیالمقدور در انجام کارهای مربوط به خودش مشارکت بدهید.
25) ما اگر میخواهیم بزرگسال را بشناسیم، ناگزیر هستیم که کودک را بشناسیم.
26) اندازه گیری و سنجش رشد و تغییرات کودک مشکل است، چرا که رشد کودک تدریجی است.
27) انتخاب و اجرای هرگونه روش تربیتی باید منطبق با نیازها و خواست های کودک و همچنین هماهنگ با ساختار شناختی و عاطفی او باشد.
28) الگو برداری، تقلید و « هانند سازی » یکی از مهمترین روشهای یادگیری کودک است.پس سعی کنید بهترین « سرمشق » و «الگو » برای کودکتان باشید و هر چه را که میخواهید کودک بکند و یا نکند، خود بکنید و یا نکنید، برای مثال اگر میخواهید « خواهش کردن »، « تشکر کردن » و « معذرت خواستن » را یاد بدهید، خودتان باید در عمل نشان دهید و پیشقدم شوید ( دو صد گفته، چو نیم کردار نیست ).
29) به سوالات خصوصی کودکان درباره خودتان و امور گوناگون به طور ساده، کوتاه و صادقانه جواب دهید.
30) تقاضای انجام کار از کودک را حتیالامکان به صورت سوال مطرح کنید، برای مثال: « دوست داری در آوردن وسائل آشپزخانه به من کمک کنی؟ دلت میخواهد یک قصه شیرین برایت بگویم؟ میخواهی با همدیگر به توالت برویم؟میخواهی این صندلی را ببری توی اطاق؟ و یا .....»
31 ) بازی، زندگی کودک است. هرگاه که او را از بازی کردن منع میکنید، او ر از زندگی کردن محروم میسازید.بازی بهترین موقعیت برای بروز عواطف و اجتماعی شدن کودک است.
32) به صحبتهای کودک فعالانه گوش کنید و واکنشهای مناسب نشان دهید. به او آزادی کامل بدهید تا از هرکجا که دلش میخواهد صحبت کند.
33) با توجه به این که هوش مبتنی بر دو عامل وراثت و محیط است و آن را به قدرت انطباق و سازگاری با اوضاع و احوال جدید و قدرت یادگیری و آفرینندگی تعبیر کرده اند، به غنی کردن محیط فرهنگی بپردازید و بر عرصههای تجربه کردن کودکان بیفزایید.
34) پیاژه میگوید: « هروقت به کودکان چیزی را یاد میدهند بی آن که او را در این امر شرکت دهند، او را در این امر شرکت دهند، او را از این که خودش موضوع را کشف کند، باز میدارند و در نتیجه کار آموزش با شکست روبهرو میشود.»
35) ادوارد کلاپارد میگوید: « وقتی مربی حیوانات در کار دست آموزی حیوان موفق نمیشود، خود را خطاکار میداند، در حالی که در تربیت کودکان، هر کس موفق نشود، گناه را به گردن کودک میاندازد». واقعیت این است که در برخورد، با رفتار نادرست کودکان، باید مربیان آنها را گوشمالی داد نه کودکان را! شاید نتوان گفت که کودکی « بیتربیت » است، بلکه باید گفت که او « بد تربیت » شده است.
36) در رویارویی با هر کودکی ، « دانایی » ما و آگاهی از خصوصیات روانی، رفتاری، خانوادگی و اقتصادی او و جامعه اوست که به ما « توانایی » میدهد، چرا که « توانا بود هر که دانا بود ».
37) اگر میخواهید چیزی از وسائل کودک را بردارید باید از او اجازه بگیرید تا کودک احترام به مالکیت و استقلال دیگران را یاد بگیرد.
38) از لجبازی کردن، سربهسر گذاشتن، یکی به دو کردن، گیر دادن و مشاجره با کودک خودداری کنید.
39) در صورت لزوم باید با مدرسه ، کتابخانه و دوستان کودک تماس بگیرید و ارتباط برقرار کنید.
40) یکی از اصول تربیتی کودک، شناساندن « واقعیت » به کودک است، نه کتمان و پنهان داشتن آنها. چرا که « گلهایی که در گلخانه پرورش مییابند، زود پرپر میشوند».
پروفسور محمد سلطان زاده دکتر احمد به پژوه
استاد دانشگاه علوپزشکی شهید بهشتی روان پزشک کودکان
متخصص کودکان ونوزادان
طی دوره بالینی عفونی از میوکلینیک آمریک
